Chołodni mriji, a może i nichto ne wznaje,
Pro szczo hadaju ja, pro szczo pytaju.
Załyszym pohljad i podumky odnu łysz myt'
Ne widczujem durist' jaka iz ust czużych łetyt'.

Podyw i strach. Dorohoju my wsi idemo
Dumajem pro naslidky w kinci, koły wże treba
Rozhribaty wse, do pownoho kincja
Czomus' nasze żyttja peretworjujet'sja w kupu zła.

Ci dywni słowa, bez cenzury i storohy
Wylitajut' iz ust, nacze z duła patrony.
Borot'by i kontrołju proty c'oho nema,
Wżywajem po potrebi nepotribni słowa.

Brechnja. A bilsze wże j niczoho ne treba
Starajeszsja zrobyty kraszcze dlja sebe.
Riwnjajuczy prawdu prosto jak żach
Ne zabuwaj wona u twojich oczach.

Brechnja. A bilsze wże j niczoho ne treba
Sołodkyj smak neprawdy powernet'sja do tebe
Zrozumity i powiryty ważko w słowa,
Twoji oczi wse skażut' – de bude wona.

Ty ne stojisz na misci, chodysz tycho j dałeko
Twoji druzi dawno wże zabuły pro pekło,
Raz czerez raz, terendysz pusti rozmowy
Ne znajesz szczo skazaty, szczob tebe ne rozkołoły.

Zabuwajesz szczo kazaw, prawda ż dobre pam’jatajet'sja,
Ja ce znaw – w hołowi prokydajet'sja.
Tebe ne spynjaje, ty znachodysz pryczynu,
Nowi słowa stworjujut' nowu kartynu.