Wykonawca: Tyranija
Czujesz, witer rewe?
Z zachodu zwistku nese.
Zwistku krywawu strasznu,
Zahybel twoju i moju, brate.
Szepotom stała jurba homonity,
Sunut' tewtony piwswitu skoryty.
Sune nawała w meczach ta chrestach,
Smert' abo rabstwo nese nam wona.
Korszuny zhrajamy marjat' w poloti
Czujut' zapach mertwoji płoti.
Szczo roztełyłas' w dałekych stepach,
Brjazkit metału i jich oczi horjat'.
I wse, szczo buło, nichto ne skaże,
Ne zrozumijut' ti umy,
Szczo wisk duszi powoli tane –
Z tepłom weczirńoji swiczy.
Za kryky tych, chto zhnyw w newoli,
Chto proty supostata wstaw.
Narod słow’jan zijnjaws' do boju,
Serpy na zbroju rozminjaw.
Seła i mista brały w obłohy,
Czorni pantery, na hołowach rohy.
Chrest na hrudjach u wsich majoryt'
Wy ne wid boha, wam w pekli horit'!
Stolnyj hrad, brały ostannim.
Nowhorod-nadija ostannja.
Wicze zbyraje drużyny mali,
Szljach peretnuły news'ki połky.
I wsja ta zlist', błahaja wist',
Zijszła z nebes, widkryła łyc'.
W te marywo, w tu pełynu
Swjataja Diwa najawu.
A soncja promiń wyhljadaw,
I strach na serci rozhanjaw.
Slozu pustyła diwa cju,
Na czornu dnynu, rokowu.
I hrjanuw kłycz – "połky u sicz".
Trywała bytwa ciłu nicz.
Bahrjana krow topyła snih,
Ne wytrymaw i trisnuw lid.
Kryczały knechty ta woda,
Chołodna, czorna, lodjana.
Poszczady wam teper nema,
Topyła hadiw, jak mohła.