Skoro weczir.
Odynokyj łyst, hnanyj witrom,
Prolitaje powz mene.
Win bilsze sjudy ne powernet'sja.
Ne powernus', mabut', i ja,
Bo nawiszczo?
Moje kochannja jak toj żowtyj łyst.
Win może wpasty tilky do twojich nih.

Pryspiw:
Ne znaju ja, czy znow sjudy pryjdu,
Ta załyszaju zamist' sebe
Ti kwity, szczo znajszow w sadu
Dlja tebe, dlja tebe ja.
A może zawtra ty projdesz os' tut,
De witer pełjustky kołysze.
Tak znaj, ja szczastja swoje tut
Załyszyw, załyszyw ja.

Możływo, zawtra
Ty projdesz bilja miscja naszych zustriczej
Możływo, pobaczysz mij ostannij darunok
Naszomu kochannju.
Jakszczo witer ne rozwije ti kwity,
Ne czipaj jich, wony mertwi.
Nechaj wony łeżat',
Wykłykajuczy chwyłynky sumu zakochanych,
Szczo prochodjat' porucz.

Pryspiw