Obłyczczjam czy spynoju
Ty zawszy bilja mene, ja porucz iz toboju
I wilnym dnem swojim, ty diłyszsja zi mnoju
Dlja nas ce tak ważływo
Ta czas tilky wpered, my wyrosły z toboju
Poperedu mista, dorohoju nowoju
Ty zawszy bilja mene, ja porucz iz toboju
Inaksze nemożływo

Pryspiw:
Ta hołosnisze zwuk, ty mij najkraszczyj druh
Nam zowsim ne ważływa, krajina czy hodyna
Ja pewen budu ja
Trymatysja zawżdy, twojich oczej i ruk
I zowsim ne ważływo, czy switłyj deń, czy zływa
Ty mij najkraszczyj druh

I howoryty marno
Chocz wsi kruhom sumni, ty w mene taka harna
Załyszym jich samych, ce wse toho ne warte
Tebe ja obijmu
A sprawy wsi swoji, my wykynem zadarma
I naszych nomeriw, distatys' bude marno
Chocz wsi kruhom sumni, ja w tebe takyj harnyj
Tebe ja pidijmu

Ja znaw tebe todi, jak szcze ne znaw sebe
Nosyw tebe w sobi, czużi buły nawkoło
Ne bude bilsze switła, niż baczym u wikni
My majem własne sonce, i chodymo po kołu