Krajały nebo siri husy, zwynjajte mamo – ja ne wernuwsja.
Zwynjajte nenju – łycha nedolja mene łyszyła na c'omu poli.
I zatjahnuło zemłju tumanamy, łeżu posiczenyj ja jatahanamy,
A po załytim krow’ju połju wołoczyt' turok was w newołju.

Krajały nebo siri husy, zwynjajte mamo – ja ne wernuwsja,
Zwynjajte nenju – kałyna w tuzi, szo wy sadyły na szczastja w łuzi.
A tu kałynu hej pidnimały my, z worohom łjutym potancjuwały my,
Ta załyszyły łysz znewiru, i szcze dorohy ważki w Sybiru.

Krajały nebo siri husy, zwynjajte nenju – ja ne wernuwsja,
Zwynjajte nenju – to Boża wolja, moja mohyła ne sered polja.
Na nij jałyna uwerch zdijmajet'sja, karpats'ke nebo na nij trymajet'sja,
Sonjacznyj promiń tam czerez riczku, na nij u tini zaswityt' swiczku.

Krajały nebo siri husy, zwynjajte mamo – ja ne wernuwsja,
Łysz ne łomit' z rozpuky ruky, popidrostajut' waszi wnuky.