Krow szałeno b’je u skroni, ce ż bo znowu skaczut' koni,
A hazety dali breszut': "To czużi pisni".
Nas pryspały, hałyczany, ta boljat' didiws'ki rany,
Czy ż tak ważko widriznyty prawdu wid brechni.
Nas pryspały, hałyczany, ta boljat' didiws'ki rany,
Czy ż tak ważko widriznyty prawdu wid brechni.

Toż nawiszczo skaczut' koni i po komu dzwonjat' dzwony,
I czomu szapky znimajut', i sloza z oczej.
I czomu tremtjat' tak ruky i szczemljat' sercja z rozpuky,
Koły czujut' hałyczany zwuk otych piseń.
I czomu tremtjat' tak ruky i szczemljat' sercja z rozpuky,
Koły czujut' hałyczany zwuk otych piseń.

Wojuwaw ty za Wkrajinu, to szcze wynen, szczo zahynuw
Ne za Łenins'ku ideju, ne za ti pisni.
Toż prosty wże nas, Iwane, szczo zasnuły hałyczany,
I ne możut' widriznyty prawdu wid brechni.
Toż prosty wże nas, Iwane, szczo zasnuły hałyczany,
I ne możut' widriznyty prawdu wid brechni.

W kożnoho swoja doroha, mertwi ż riwni pered Bohom,
Tilky w czomu ż zawynyły wy pered łjud'my.
Szczo striłec'kiji mohyły traktoramy pereryły,
De ż my buły hałyczany, czom mowczały my.
Szczo striłec'kiji mohyły traktoramy pereryły,
De ż my buły hałyczany, czom mowczały my.

Zastojałys' na pryponi woroni striłec'ki koni,
Ałe znow dzwenjat' nad mistom ti czudo-pisni.
Może szcze j pojidut' koni, ne łysze po stadioni,
J widriznjat' szcze hałyczany prawdu wid brechni.
Dajte czas pojidut' koni, ne łysze po stadioni,
J widriznjat' szcze hałyczany prawdu wid brechni.