Podywys' jakyj doszcz, podywys' jak stikaje slozamy zemlja,
I wid błyskawok w wazi stajut' czorno-biłymy kwity.
Podywys' na wikno, tam de tcze wizerunky hroza.
Podywys' jakyj doszcz – ce wże mabut' zakinczyłos' lito. (2)

Podywys' jakyj doszcz – i nemaje rjatunku nide.
I potoky brudni wże rozmyły dorohu dodomu.
I pidstupnaja osiń tak chołodno j chyżo ide.
Podywys' jakyj doszcz – ne wernutys' nazad wże nikomu. (2)

Podywys' jakyj doszcz – i newiryt'sja bilsze u czudo,
I znykajut' powoli mow dym poczuttja.
Bilsz ne bude peczałej, i radoszcziw bilsze ne bude,
Bo ż dywys' jakyj doszcz i u lito nema worottja.