Choczete wirte, a choczete – ni
Ja z’jiła za obidom dwi duszi
Odna buła u tili ryby,
A druha – w smażenomu jajci
Meni jich szkoda, ałe jisty tak chotiłos'
Pered obidom ja tycho pomołyłas'
Oficiant smacznoho pobażaw
I apetytne błjudo podaw

Pryspiw:
Łjubłju ja was twaryny, ryby i rosłyny
Chocz ne biołoh, ne botanik ja
A wy probaczte, bo łjubłju was jisty
Szkoda, ałe tak zbudowane żyttja (wes' kupłet – 2)

Odyn mudrec' meni wse pojasnyw
Szczo jiła tiło ja, ałe ne z’jim duszi
Wona je wiczna i nałeżyt' nam u termini
Szczo je naszym żyttjam

Pryspiw (2)