Czujesz! Ce ja do tebe zwertajus'
Ty nawczywsja bez bołju ihnoruwaty mene
Ałe ja szcze w tobi chocz bez diła tynjajus'
U twojij hołowi – de ty hwałtujesz mene

Ja powilno wmyraju, jak baczu "szczyri" obłyczczja
Kożen znaje – dlja czoho, kożen znaje – nawiszczo
Tobi płatyt' za zradu honorary szałeni
I ty kładesz "czysti" hroszi do brudnoji kyszeni

Pryspiw:
Ja otruju tebe prawdoju zzowni
Chocza znaju ja, szczo kordony miż namy umowni
Ja twij kljatyj kajdan, ja motuzka z petłeju, i wistrja
Baczu stowp lichtarja, na jakomu dlja tebe je misce

Ja nesu cej tjahar – beztiłesna i szczyra
Mij pryrodżenyj dar – wczynkiw obrazływych mira
Nawit' sowist' szczura chocze buty swjatoju
Ja z toboju hnyju i zahynu z toboju

Pryspiw