Witer zmin rozwije popił czasiw
Bil porazok, hańbu pokoliń.
Nad mojeju krajinoju wstane nowa zorja
W tim wira moja, w tim moja borot'ba!
Toj witer dodast' nam wtraczenu mic',
A zorja osjaje toj szljach po jakomu jty.
Matir moja, moja ridna zemlja
Ja za tebe widdam swoje serce i swoje żyttja!

Witer zmin

Witer zmin rozwije prach worohiw,
Brechnju i zradu zaprodanych psiw.
Pejsy i kipy, i wse, szczo pid nymy i w nych
Ałe treba pozwaty cej witer, szczob win ne zatych!

Witer zmin rozwije popił czasiw
Bil porazok, hańbu pokoliń.
Naszczadky herojew jdut' po ridnij zemli.
Żaha nowoho triumfu pałaje i serci jich!
Iz cijeji żahy wyjde RaHoWa wohoń
Witer zmin roznese joho po zemli
Znow krow stepamy bude tekty
A po nebu popił znow i znow połetyt'!