Sywyj-sywyj konju, zołotaja hrywa,
widnesy mja, sywyj konju, tam, de moja myła.

Czy je szcze u cim switi misce dlja nas i naszych poczuttiw,
ne poczuw tak posłuchaj, szczo tak buwaje,
szczo serce j dusza u pidnebessi szyrjajut',
ne płutaj zi zmijem szczo krow ubywaje,
prosto nestrymni po nebu litajut',
tanut' j sami usich zihriwajut'
taki ot wypadky czasteńko buwajut',
i odnu istoriju my wam zaraz rozkażemo,
szcze j hostrym sliwcem jiji pryprawymo.

Pryjdesz pid worotja, stukny kopytamy,
czy ne wyjde moja myła, z czornymy browamy.

Eneky-beneky jiły warenyky,
jiły warenyky hljadiły w wikno, o, o! je, je!
U wikonce u te i u ce!
Dywyłys' wyhljadały, czy chtos' tam ne jde,
i de ż win de? a sonce sidaje i weczir wże.
I dweri rypljat' i huby tremtjat',
i os' na porozi łjudyna stojit',
łjudyna, szczo serce twoje zwesełyt'!

Wyjszła moja myła, wyjszła moja łjuba,
pryhornu jiji do hrudej, pociłuju w huby.

Szcze zdawna, majże zawżdy,
tudy sjudy, skaczut' płanetoju wersznyky ci.
W sztanach, bez sztaniw, w chałatach w płaszczach,
w żupanach, u pir’ji, z kyndżałom w zubach.
Do myłych swojich wony pospiszajut',
bo perekonani jich tam czekajut'.
I ce ne żarty, i ne kurjozy,
tut pracjujut' mechanizmy serjozni,
ci chłopci zawzjati ta jichni diwczata,
odnym łysz bażannjam kułju zemnu obertajut',
i nas na pisni nadychajut'!

Sywyj-sywyj konju, zołotaja hrywa,
widnesy mja, sywyj konju, tam, de moja myła.
widnesy mja mołodoho tam, de moja myła.

Sywyj-sywyj konju, zołotaja hrywa...