Sonce zachodyt', hory czornijut',
Ptaszeczka tychne, połe nimije,
Radijut' łjude, szczo odpoczynut',
A ja dywłjusja... i sercem łynu
W temnyj sadoczok na Ukrajinu.

Łynu ja, łynu, dumu hadaju,
I niby serce odpoczywaje.
Czornije połe, i haj, i hory,
Na synje nebo wychodyt' zorja.
Na synje nebo wychodyt' zorja.

Oj zore! zore! – i slozy kanut'.
Czy ty zijszła wże i na Ukrajni?
Czy oczi kari tebe szukajut'
Na nebi synim? Czy zabuwajut'?
Koły zabuły, bodaj zasnuły,
Pro moju dołeńku szczob i ne czuły.