Ja tak choczu pobuty odyn
Dałeko wid mista i szumu maszyn,
Wtekty wid usich, szczob des' zachowatys'
I w dumkach swojich wreszti-reszt rozibratys'.
Zabuty pro wse, szczo mene naprjahaje,
Pro wse te, szczo chtos' wid mene czekaje,
Ja prosto choczu pobuty soboju,
Newże tak ważko tobi zi mnoju?..

Ja zakryju oczi na wse nawkoło,
I tak cej swit jak zamknute koło,
My wsi żywem, szczob kołys' pomyraty,
Ja załyszu tebe, szczob sylnisze kochaty...
Cej swit łysze, szczob wbywaty mriji,
Jak misto iłjuzij, de nemaje nadiji,
W jakomu teper wże niczo ne zminyty,
Ja ne choczu tikaty, ja choczu łysz żyty!

Ne prosy mene,
Ja ne budu wertatys',
Ja załyszyw use,
Ja ne budu chowatys'.
Ty łyszyszsja tut
I ne pidesz zi mnoju,
My ne budemo razom,
Ja ne budu z toboju.