Ja postijno pytaju,
Chto, ty takyj i nawiszczo?
Zawżdy, prychodysz ne znaju,
Czomu żywesz, u łjudjach wiczno?
Borotys' z toboju, nemożływo!
Tebe prytupyty można, ta ne wbyty!
Twoja wiczna prysutnist', duże ważływa!
Tobi wse odno, koho pidkoryty!

Pryspiw:
Strach, załyszy mene, ja, postijno błahaju!
Strach, załyszy mene, ja, wid tebe tikaju!
Strach, widpusty mene, ja, tobi ne potriben!
Strach, pożyty trochy, ja, bez tebe zhidnyj!

Nechaj, ja budu widczuwaty,
Twoji, chołodni ruky!
Nechaj, bude pit prostupaty,
Koły twij podych, poczujut' wucha!
Ty chowajeszsja, po temnych zakutkach!
Twoja podruha, zwet'sja rozłukoju!
Znajty tebe można, w porożnich kimnatach!
Ta bez tebe żyttja, buło b dywnoju sztukoju!

Pryspiw

Ważko żyty z toboju porucz!
Ważko żyty z toboju porucz!
Ważko żyty z toboju porucz!
Ja budu żyty z toboju porucz!
Ja budu żyty z toboju porucz!
Ja budu żyty z toboju porucz!
Ja budu żyty z toboju porucz!
Ja budu zawżdy z toboju!