Czomu takyj małeńkyj janhoł, jak ty
Zakochawsja w son j ne chocze prokydatys',
Weczirnje nebo podaruwało łasku:
Wona, ws'oho łysz mrija – ty sam stworyw cju kazku
Ty sam stworyw cju kazku, ty wyhadaw jiji...
Takyj prekrasnyj – załysz jiji uwi sni.

Pryspiw:
Ne warta sliz twoja małeńka feja,
Ty ż ne takyj, jak wsi...
Ty wartyj kraszczoho, zabud' pro neji,
Załyszy jiji u sni.
Ni, ni, ne warta sliz twoja małeńka feja,
Ty ż ne takyj, jak wsi...
Ty wartyj kraszczoho, zabud' pro neji,
Załyszy jiji u sni.

Nastane deń, rozpłjuszczysz oczenjata
I zasudysz wse, szczo dosi tak łjubyw,
W cej tepłyj weczir znowu pidesz szukaty
Neznajomi oczi w switli lichtariw
Ty sam stworyw cju kazku, załysz jiji uwi sni...
Takyj prekrasnyj – sribni zori spiwajut' łysz tobi.

Pryspiw

Czujesz, sonce, ne turbujsja:
Ja ne nasnjus' tobi...
Ja ne feja, ja ne feja, ja ne prychodżu w sny.

Pryspiw