Buwaje, szczo choczetsja kryczaty
Nebo rozirwaty
I dowkoła wse ne tak
Buwaje, szczo dolja zabuwaje,
De ja jiji szukaju
I ne łyszaje nawit' znak

Pryspiw:
Buwaje, szczo sył nema i wse darma
Buwaje, ne wydno soncja iz-za chmar
Ta znaju, szczo wse ce tilky hra
I ja u neji hraju (2)

Buwaje, stina peredi mnoju
Ja w neji hołowoju –
Ne probyty, ne projty
Buwaje, szczo strach mene trymaje
Tuha obijmaje
Łjut' ne możu strymaty

Pryspiw

Hra, w jaku ja hraju
Riznoju buwaje
Znaju ja i znajesz ty
Warto pam’jataty
Szczoby tut litaty
Ty ne bijsja padaty

Buwaje, ja dweri widczynjaju
A tam mene czekajut'
Kwitamy wsteljajut' szljach
Buwaje, szczo swit meni spiwaje
Żyttja dywa daruje
Radist' – slozy na oczach

Pryspiw:
Buwaje, pryjszła wesna i ne sama
Buwaje, na nebi znowu chmar nema
Ja znaju, szczo wse ce tilky hra
I ja u neji hraju (2)

I ja u neji hraju!