witer westyme za ruku tebe do moho wikna
załysz w mene na szybkach widtysk swojich dołoń
koły ranok zachodyt' u nas – ne widpuskaj
zabud' w mene na zhadku
odnu łysz swoju rukawyczku

ty smijeszsja jak mij druh

ty chodysz tak tycho szczo swit zatrymuje podych
i skriz' skriz' de ty chodysz ja znaju ja porucz
daj meni wdychnuty twij widdych
tam ja widczuwaju łjubow takoju jak wona je

ty smijeszsja jak mij druh
ty łjubysz jak mij druh
ty mij druh