Pryspiw: (2)
Szczo nasnyłos' meni, te propało.
Szczo znajszłos', te zhubyłos', nestało.
Tini spljat' na stini ta j łyszyłos' meni,
Jak znamennja, ce misjaczne hało.

Sydiły dumky na mojim pidwikonni,
Tychyj stepom łetiły koni,
Spiwały dweri, smijałys' bałkony,
Derewa schyljały krony.
Radisnym stepom bihły dorohy,
Kotyłos' kaminnja strimko j połoho,
Zlitały dachy, zitchały lisy,
Prymarni moji kolorowi sny.

Pryspiw

Snyłos', szczo pachne trawoju,
Zołotom, sribłom, litom, zymoju.
Snyłos' dobre, pohane,
Znajome i zowsim neznane.
Szczos' meni maryło łehko i tepło,
Snyłos' pro raj, a ne pro pekło,
Szcze ne roztanuw toj swit, szczo nasnywsja,
Z mrijamy zływsja.

Połetiły w nadweczir’ja,
Załyszyły sonne pir’ja,
Rozczynyłys' w nebi kłynom –
Ja do nych połynu.
Sny moji meni nawroczat'
Szcze ne znaju – dni czy noczi,
Czorne – biłe, synje – sire,
Sny moji bez miry.

Pryspiw

Tycho zasnuło i nasnyłos'
Weczirńo-rankowo wmyłos'.
Zlitały dachy i budynky rożewi,
A z nymy derewa.
Spały dumky na mojim pidwikonni,
Stepom breły strywożeni koni,
Tikała mrija, szczo w ruky ne datys',
Noczi kinec', pora prokydatys'.

Pryspiw (2)