Pryspiw:
Rozsypajut' noczi zori (3)
I chowajut' jich u syńomu mori.

Dorohy moji, prjami ta krywi,
Dorohy, mow tiło zmiji.
Ciłujet'sja zoszyt wirsziw iz perom,
Chworije Zemlja na asfaltu syndrom.
Pyszu... Ne pyszet'sja wirsz,
Dumaju kraszcze, wychodyt' na hirsze.
Łitery-koni, ałjur w try chłysty,
Łetjat' do wirsza rymy nesty.

Pryspiw (2)

Ja wczora baczyw twoji sny,
Ja wczora pyw chołodnyj doszcz rjasnyj.
Buło, buło.
Suchoju łysz buła doroha.
Ja wczora baczyw twoji sny,
Ja wczora pyw chołodnyj doszcz rjasnyj.
Os' zastoroha.
Zakryta wże moja doroha.

Pryspiw (2)

Probyłys' czerez asfaltu kyłymy,
Probyłys' rosłyny i pyły
U soncja – prominnja, u chmary – wołohu,
Meni prokłały dorohu.
I znowu iskry metały
Czawunni kołesa, rejky i szpały.
Proszczawsja zi mnoju peron,
Prychodyt' asfaltu syndrom.

Łiniji – klitka dlja mene!
Romby – kłumby zełeni!
Na zroszczenyj kymos' prawylnyj sad
Zdijmu witry, błyskawyci i hrad!
Pisnja – znajomi kwadraty!
Słuchaju ja i choczu porwaty
Noty, jaki napysała bezdara,
Zirwaty z holiw neprawedni ławry!

Pryspiw (2)