Koły wid utomy boljat' kolina,
Koły dohoraje ostannje polino,
Koły trywoha w obijmy lize,
Słuchaj... hrjukit zaliza.
Nechaj tremtjat' wid natuhy mjazy,
Niczoho, czas swoje pokaże,
Darma, szczo dywyt'sja oko woroże,
Jdy do zaliza, wono dopomoże.

Pryspiw:
Cupkuju rozpuku ja zatysnu w ruku
I pidu tudy, de Czumac'kyj szljach.
Dotyk ruk zaliznych, noczi podych hriznyj,
Chaj mene pokyne cej bołjuczyj strach.

Zraneno tiło obbytym skłom,
W rozpaczi dureń b’jet'sja czołom,
Żebrak do sebe wyproszuje żal,
Komus' pomahaje stal.
Wdoma czekaje w skljanci otruta,
Zorja moja znowu w chmary zakuta,
Zrada płjujet'sja słowom "kochaju",
Jdu do zaliza, wono pomahaje.

Pislja wybuchiw i kataklizmiw,
Sered spokoju płanet zaliznych
Podaruj meni ostanni kwity,
Podaruj meni doszczi i witer.

Pryspiw

Koły zbroja howoryt', zakony mowczat'.
Cja istyna b’je i karbuje mecza.
Ja znaju tak buło i bude zawżdy.
Sered riky ja szukaju wody,
Rozbyto wsi moji poczuttja,
Nemudryj szans, ne prożyto żyttja.

Pryspiw (3)