Ty howorysz dawno wże nabrydli słowa.
Ja j bez tebe jich znaju, ce wże ne nowyna,
Ja ż pryznawsja tobi pro swoje kajattja,
A ty ne pytajesz, u czomu wyna.

Ty ż dali howorysz. Kraszcze buty hłuchym,
Niż czuty wse znowu, i tak bez kincja.
Newże ty ne baczysz, szczo tobi staw czużym,
I dlja nas ce oboch wże zakinczena hra.