Maw knjaz' wełykyj jahidne derewo
U wynohradnyku swojim.
Buło, skazaw win wynohradarewi,–
Ja płodiw iz ńoho ne jim,
Tretij rik prychodżu do ńoho
Z’jisty płodu chocz by jakoho...
Joho zrubaj, zemłju zwilnjaj!

– Knjazju wełykyj, dowhoterpljaczyj,
Derewo ce zostaw szcze na rik!
Ja obkopaju, pollju szcze dobrjacze, –
Tak wynohradar knjazju prorik.
A jak ne schocze wono prokydatys',
Hiłlja wid płodu ne bude łamatys',–
Todi rubaj, zemłju zwilnjaj!