Zrostaje nadija
Na zdijsnennja mriji
Małjuje majbutnje
Prostyj oliwec'
Zabuti chwyłyny
Nikoły ne hynut'
Jakszczo szczos' pomerło –
Ce szcze ne kinec'

Zahubłene słowo
Powernet'sja j znowu
Zajme swoje misce
W wirszach i pisnjach
I ranok zasjaje
Prominnjam jaskrawym
I sonce stancjuje
W szczasływych rukach
Za nebo za witrom
Za sonjacznym switłom
Łyszywszy pozadu
Swoji wsi żali
Łetitymut' oczi,
Szczob mat' te szczo choczut'
Szczob serce widczuło
Bażannja nowi

Pidu – znajdu
Tu jedynu mriju swoju
Czekaw piznaw
Dawnju sprawżnju
Mriju swoju

Rozwijut'sja czary
I znyknut' prymary
I jasnist' posełyt'sja
U hołowi
Horitymut' oczi
Wohnem sered noczi
I serce widczuje
Pryhody nowi
Zrostaje nadija
Na zdijsnennja mriji
Małjuje mabutnje
Prostyj oliwec'
Zabuti chwyłyny
Nikoły ne hynut'
Jakszczo szczos' pomerło
Ce szcze ne kinec'