Zaczepywsja misjac' za werbowu hiłku,
Z czystoho dżerelcja weczir wodu p’je.
A w buzkowij tyszi hołos perepiłky
Do łjubowi kłycze, szczo u serci je.

Ja – zemli cijeji parostok zełenyj,
Ja – cijeji wysi kraplja doszczowa.
Zapłełys' u mene, pryrosły do mene
Żyto i derewa, kwity i trawa.

Pryspiw:
Ni, dlja mene szczastja inszoho ne treba,
Chocz buwa trywoha oczi obpecze.
Łysz by ridnyj kołos, łysz by ridne nebo,
Opuskały ruky na moje płecze. (wes' kupłet – 2)

Kraju mij kochanyj z bat'kiws'kym porohom,
Switku mij wysokyj z mamynym czołom.
Ja pryjdu i stanu z dalńoji dorohy,
Ja pryjdu i stanu pid twojim wiknom.

Pryspiw (2)