Koły ty odyn, a porucz nikoho,
Wse ż ne zabud' imeni swoho.
Ty takyj, jak kołys' ty narodywsja,
Koły szcze wczora w czomus' pomyływsja.

Pryspiw:
Sered jurmy, szczo nacze zwir,
Ty łysz nikomu i nikoły ne wir.
Nawit' sobi, nawit' sobaci.
Maj wsich dałeko i hłyboko.
De? – W sraci!

Wkrady Zaporożec' po prykołu,
Hepnysja nym w inomaroczku nowu.
Widrazu na Mersach najidut' bratky,
Pocznut' nahanjaty na tebe ponty.

A jak pryjdesz ty iz mista dodomu,
Nałyj sobi sotku końjaku i romu,
Pywo zmiszaj u wirnuju hamu,
I wse tobi wże, wże po barabanu.

Todi skruty dułju i posyp jiji makom,
Charkny debiłam w pysok zi smakom,
Pryjdy dodomu i widrubajsja.
Z podruhoju tam sobi rozsłabljajsja.

Pryspiw