Win zlitaje ponad horam i na zemłju tiń kydaje
Win szukaje zdobycz ostannju, win s'ohodni pomyraje
Kryła pałyt' harjacze płominnja
Win ne zwyk pid soncem litaty
Win ne wstyh łyszyty nasinnja
Tak ne choczet'sja pomyraty

Pryspiw:
Jakszczo sonce spałyt' kryła
Win roztane jak chmara w nebi
Bo u kryłach drakoniw syła
Bo drakony żywut' u nebi
Bo drakony rachujut' zori
I znajomi iz Jaworytom
I wony zasynajut' u mori
I chowajut' kryła wid switła
Bo drakony żywut' u nebi
Bo drakony rachujut' zori
I chowajut' kryła wid wsitła
Zasynajuczy zranku u mori

Żyw cej kraseń pid zemłeju, służbu nis win Czornobohu
Kożnu nicz zlitaw win u nebo i szukaw tam swoju dorohu
W misjacznim switli sjajały kryła
Oczi horiły jak dwa smarahda
Doky u nebi win maje syłu
Doky łetyt' win znaje prawdu

Pryspiw

Ta czomu ż tak choczet'sja sonce jomu zustrity?
Ta czomu ż tak choczet'sja insze żyttja prożyty?
Des' u switli pid soncem, a ne w temrjawi noczi
Znaje win, szo zahyne, ałe win tak c'oho chocze

I pobaczyty swit w jakomu jomu ne żyty
I pobaczyty w czystomu poli jaskrawi kwity
Podywytys' w hłyboki zełeni diwoczi oczi, zakryti szczonoczi
Znaje win, szczo zahyne, ałe win tak c'ho chocze

Os' woda na mori skypiła, rozstupyłysja czorni wody
I u nebo synje złetiło dytja temrjawy, czorna wroda
Spałachnuły oczi smarahdy
I pobaczyw win czyste nebo
Zrozumiw win, szczo znaje prawdu
Inszoho szczastja jomu ne treba

Sonce spałyło kryła
Win roztanuw jak chmara w nebi
I zakryłys' smarahdowi oczi
Ne złetyt' win u nebo cijeji noczi

Pryspiw (3)