Siło wże sonce des' za dołynamy,
Duchy i zliji błukajut' steżynamy.
Chodjat'-huljajut' mawky ta prywydy,
Tych, chto ne spyt' u noczi tjahnut' –
Do wody – dowedy.

Huljajut', spiwajuczy pisni kazkowiji.
Tancjujut' kołamy tanci czudowiji.
Zapałyły watru wony,
Jak dity bisjat'sja!
Dywljat'sja w nebo,
Jak misjac' kotyt'sja!

Wse, szczo ty znajesz, szczo rozumijesz,
Z c'oho bahna ty wże ne wylizesz.
Wse merechtjat' switljaky nad bołotamy,
Ruky ne wmyjesz wesnjanymy wodamy.
Rusałky spiwajut' pro duszu ubytuju.
Dumky czytajut', jak knyhu widkrytuju.
Zwabyt' tebe newynnist' diwocza,
Zamanyt' u wodu – i zżere unoczi.
Do wody – dowedy.

Rozkaży meni, jak treba ce take robyty.
Pyty, ryty, rozływaty, warenuchu pyty.
Sływy własnyj kolir braty trochy wołosatys'.
Za zełenym zmijem braty, trochy dobyratys'.
Ja ne znaju, koły tebe maty narodyła,
Koły narodyła pyła w pełenu prybyła.
W pełenu prybyła, wyła, trochy promowljała.
Konopelkoju cijeju woseny hadała.
Maty – mamaty – mamaty – maty – huljała
Maty – mamaty – mamaty – maty – hadała.