Chto tam po dorozi
Jde do Wyfłejemu?
Szczo se za newista
Preczudna pry nemu?
To Marija Diwa,
Josyf koło Neji,
Jdut' szukaty miscja
U ridni swojeji.

Darmo dowho żdały
W krewnych pid dweryma,
Cili wże drożały
Wid witru i zymna.
Odni chocz wczynyły,
Druhi ne prynjały,
Inszi pered nymy
Dweri zaczynjały.

Ne jszły u hostynu,
Bo jich serce czuło,
Szczo tam dlja Isusa
Wże miscja ne buło.
Piszły hen za misto
U jaskynju temnu,
De Marija Diwa
Kljaknuła na zemłju.

"Se raba Hospodnja,–
Stała howoryty,–
Choczu Twoju wołju,
Hospody, spownyty.
Jesły tak bażajesz,
Nechaj tak sja stane,
Se raba Hospodnja
Twojij woły, Pane!"

A Josyf stareńkyj
Wyjszow u tu chwyłju,
Szczob drow nazbyraty,
Ohrity jaskynju,
Ohoń rozpałyty,
Szczob teplisze buło,
Szczob Dytjatko Boże
Tak zymna ne czuło.

Aż tut załunały
Hołosy predywni,
Stały widbywatys'
Czudno mełodijni.
Ohljanuwsja Josyf,
Jaskynja wsja jasna,
Anheły spiwajut',
Zwizda swityt' krasna.

Biżyt' Josyf spiszno,
Bohu pokłonywsja,
Szczo dlja nas z łjubowy
W jasłach położywsja.
Z nymy win spiwaje:
"Tisztesja wsi łjudy,
Za hrichy pokajtes',
Win nam wse zabude!"