Po zahumenju pszenycju sije,
Pszenycju sije, złotom łelije
Hożyj mołodec'; łyczko wmywaje,
Łyczko wmywaje, konja sidłaje,
Konja sidłaje, zbroju zbyraje.
Bere win sobi snipok striłok,
Sobi najpersze – zołotyj łuczok.
A do bateńka win promowljaje:
– Naj sja bateńko borzo zbyraje –
Oj pojidemo ta do Hałycza!..
Oj wystupyły wsi hałyczany,
Wsi hałyczany, z mista miszczany:
– Prosymo tebe, hożyj mołodcze,
Na mysu złota, na czaszu wyna,
Na grecznu pannu, na wirmjanoczku!
Win na te zawse nycz ne hljadaje –
Popid domońky striły puskaje...
A do bateńka win promowljaje:
– Naj sja bateńko konja trymaje,
Bo pojidemo w czystoje połe,
W czystoje połe, a w temnyj lisok
Za czornym turom, za hrubym zwirom...
Jak nadybały czornoho tura,
Czornoho tura, hruboho zwira, –
I snipok striłok nedostriljaje,
I jasnyj łuczok ne wystriljaje;
Syw konyczeńko iz nih spadaje,
Hożyj mołodec' z strachu wmliwaje.
A czornyj turec', win d’nemu promowljaje:
– Ne bijsja mene – zab’jesz ty mene.
Pojidesz że ty w nediłju rano,
Todi ż ty mene ta j postriljajesz,
Jasnow szabelkow ta j porubajesz,
Ta za sławońku pannu distanesz.