Ty sobi jdesz, zaraz sam ne swij, ty w dumkach, ty nimyj
W twojij hołowi hraje pisnja cja, oczi spljat', tiń łeżyt' kraj łycja

Ty kawu p’jesz, tut syharetnyj dym, hamir skriz', a ty odyn
W twoji wuchach spiwaju dali ja, i twoja hołowa tut moja

Pryspiw:
Ty niczo’ nikomu, i nichto ni do czoho tobi
Dym wse duryt' hołowu i ne wypuskaje z obijm

Hljanu w wikno, tam kożen jde sobi, ne twoje i ne tobi
Sered dumok błukaje sywyj dym, wsi słowa bez slidu tanut' w nim

Pryspiw

Ty sobi jdesz, zaraz sam ne swij, ty w dumkach, ty nimyj
W twojij hołowi hraje pisnja cja, oczi spljat', tiń łeżyt' kraj łycja