Wy posłuchajte, maljata,
Zara choczu rozkazaty wam pro myszku.
Czy wy znajete, maljata,
Szczo ja choczu zaspiwaty wam pro myszku?

Harna sira myszka, błymnuła namystom
Oczenjatok czorneńkych.
Myszka, porjad promajnuła, chwostykom machnuła,
Moje serce rozbyła.

Z moho oka hirki lljut'sja slozy.
Chto moju kwitku sercja teper widmorozyt'?
Druhe oko wid sliz wże ne bacze.
Czy ż poczuje wona, jak bez neji ja płaczu?

Myszka, harna sira myszka, dwi toneńki niżky.
Nacze w kozenjatka.
Hubky, niby dwi małynky, łedwe pokazałas',
Zrazu zachowałas'.

A pro koho ce, maljata,
Zara choczu rozkazaty wam? Pro myszku!

Harnu siru myszku, dowho wyhljadaty,
Tjażko widszukaty.
Myszka nacze b to tut buła,
Może, chto z was baczyw, jak jiji spijmaty.

Moji ruky bez neji trjasut'sja,
Moji nohy bez neji chodyty ne możut'.
Ja tak choczu pobaczyty tut znow,
Tu odnu, szczo meni ciłyj swit zaworożyt'.

Myszko, nu ż bo pojawysja, ne zasmuczuj bilsze,
Kraszcze posmichnysja.
Myszko, nu chiba ż tak można, ja ż tebe tak proszu,
Bud' łaskawsza trochy.

Zdohadałysja, maljata,
Ce pro koho ja spiwaju wam? Pro myszku!
Ot czy skażete maljata,
Czy szcze dowho tak spiwatymu pro myszku?

Bilsze ne chowajsja, wyjdy, posmichnysja.
Ja na tebe hljanu.
Myszko, stań otut błyzeńko, hljań sjudy harneńko.
Ja ż bez tebe w’janu.

Mabut', wsim uże, maljata,
Zachotiłosja spiwaty wam pro myszku!

Szczoby wam ne nabrydaty,
Poczynaju wse spoczatku
Znow pro myszku,
Harnu siru myszku,
Harnu siru myszku,
Harnu siru myszku.