Szczo je żyttja, chto do kincja zbahne?
Wono prekrasne, jak by wse ne skłałos'.
Ta je u ńomu prawyło odne,
Szczo nam u spadok z dawnyny distałos':
Torkajesz duszu, aczy hrisznu płot' –
Bida pryjty wid tebe ne powynna.
Ni słowom, ani diłom – ne zaszkod'!
Jakszczo ty sprawdi na zemli łjudyna.

Na perechresti soroka witriw
Dusza, nemow by fłjuher zdyczawiłyj,
I u palitri riznych koloriw,
Wona znachodyt' czornyj abo biłyj.
Chaj ty ne zmih sebe w sobi zborot',
Ta inszyj chtos' zdołaje trjasowynu!
Ni słowom, ani diłom ne zaszkod',
Jakszczo ty sprawdi na zemli łjudyna.

A tym, chto jde kriz' morok nawmannja –
Jim ne potribni pochwały j porady.
Jim nidoczoho doswid i znannja –
Bo toj, chto wiryt', toj ne musyt' znaty.
Bo tam, de je Nadija, tam Hospod'.
Tam muzyka kinczatys' ne powynna!
Ni słowom tut, ni diłom ne zaszkod',
Jakszczo ty sprawdi na zemli łjudyna.