Wczora znow chtos' zahynuw u szachti,
S'ohodni dytynu mału zbyw kamaz,
Zawtra oficer zastrełyt' sołdata,
Za te, szczo toj ne wykonaw nakaz.

Wczora wijs'kowi zapustyły raketu.
Wona, jak ne dywno, włuczyła w litak.
Zawtra na switi stane bilsze syrit,
Meni wże nabrydło żyty os' tak.

Ja choczu szczob żyttja zminyłosja na kraszcze!
Szczob żoden prydurok nastrij ne psuwaw,
Szczob wsi łjudy żyły myrno i szczasływo.
Ja choczu szczob spokij na zemli nastaw.

Wczora na trawi łeżaw łysze nedopałok,
S'ohodni tam wże kupa smittja.
Nema smitnykiw i wsim po-barabanu,
Bo ce ne wpływaje na jichnje żyttja.

Pro hołubiw, szczo litajut' nad zonamy
Wsi ditłachy u pid’jizdach spiwajut'.
A potim nakołky, czeczitky, razborky –
Nowa heneracija pidrostaje.