Pochmuryj deń, poczynajet'sja doszcz,
Beru papir i domalowuju sonce na nebi
De ty chodysz, – ja ne znaju.
Ty łjubysz doszcz, ja napewno takoż,
Ta wse odno ja rozszukaty tebe pomiż krapel
Ne wstyhaju, ne wstyhaju.

Pryspiw:
Czujesz tik-tak, czas biżyt'
Myt' nazdohanjaje myt'.
Tik-tak, zupyny
Myt', de budem razom my.
Tik-tak, czas biżyt'
Myt' nazdohanjaje myt'.
Tik-tak, zupyny...

Czekaju lita, czekaju wesny
A ty – jak marewo, jak tiń wid ptaszynoji zhraji –
Widlitajesz, widlitajesz.
Ne znaju ja, de żywut' twoji sny,
Dałeko ty i połetity z toboju w tepło ja
Ne wstyhaju, ne wstyhaju.

Pryspiw

Mynaje wse, i my mynajemo też.
Znykne zawtra misto, de s'ohodni żywesz,
Proroste kriz' wikna i kriz' dweri trawa,
My buły szcze wczora – i wże nema
I wże nema, nema.

Nemaje nas i nemaje obraz,
Nemaje witru, i nehody, i chmar nemaje
Wse znykaje, wse znykaje.
Znykajesz ty, rozczynjajeszsja ty
I zupynyty tebe jak zawżdy ja znowu
Ne wstyhaju, ne wstyhaju.

Pryspiw