Iz Melmaka do nas łetyt' wołochatyj hist'.
Ta je odna małeńka probłema-win bahato jist'.
A chto szcze ne znaje joho im’ja, zaraz wam usim skażu joho ja,
Bo joho zwut' ne Tomas i ne Ralf, joho zwut' prosto Alf.

Ni pyty, ni kuryty nasz Alf zowsim ne chotiw
I duże połjubljaw wełykych i towsteńkych kotiw.
Ałe czomu ż win łjubyw cych kotiw? Może, tomu, szczo win jich chotiw?
"Ni, ce brechnja, win jich ne chotiw", win jich prosto jiw!

Wisim szłunkiw maw, win wisim szłunkiw maw.
Win tilky jiw i spaw, win tilky jiw i spaw.
Wisim szłunkiw maw, win wisim szłunkiw maw.
Win tilky jiw, win tilky jiw, win tilky jiw i spaw!