Witry szumljat' woseny,
Zrywajut' łystja z hiłlja,
Meni prychodyt' u sny
Żadana niżnist' twoja.
I ja wertaju lita,
Czariwnyj junosti czas,
Ta osiń ne powerta
Kochannja znowu do nas.

Łetjat' u dal żurawli,
Kurłyczut' sumom z-pid chmar,
I bołem w serce meni
Z kałyny padaje żar.
U kożnim szepoti traw,
W pisnjach pjankych sołow’ja,
W rankowych barwach zahraw
Zrynaje wroda twoja.

Pryspiw:
"Myła" – "Myłyj"
"Kochana" – "Kochanyj"
Czom osiń taka bahrjana?
Czom pro tebe witry
Znow szumljat' woseny,
Woseny?

Zozulja lit nakuje,
Trojandy budut' cwisty,
Łysze kochannja twoje
Mene ne zmoże znajty.
I ne pisni sołow’ja,
A tilky serce twoje
I tilky niżnist' twoja
Powerne szczastja moje.

Pryspiw

Witry szumljat' woseny (3)