Oj wczora ja buw wypywszyj, a s'ohodni nutko,
Da j pryjszow ja do szynkarky, da j horiłky chutko.

A szynkarka mołoda za bidu ne znaje,
Tilky stała na porih, za hroszi pytaje.

Dawaj dawaj, ne pytaj, bo mało ne zhynu,
Jak ne stane czym płatyty – skynu kożuszynu.

Jak ne stane czym płatyty – skynu kożuszynu,
A szynkarka za rukaw, schowała w kyłynu.

Wyjszow bidnyj czołowik no w odnij soroczci –
Stojit' bułka, osełedec', horiłka w piwoczci.

Jak wypyw win, zakusyw win, da j szcze j z ponediłka,
Podywywsja u wikno – mabut' jide żinka.

Pryjszła żinka na porih, na porozi stała,
Łedwe łedwe czerez płacz dobrydeń skazała.

"Czołowicze, czołowicze, szczo żbo ce ty robysz –
Żinka hoła, dity bosi, ty ż do korczmy chodysz?!"

"Oj ty, żinko, ne swarys', idy wypyj czarku,
Ta ne roby meży łjudy izo mnoju swarku!

Idy wypyj czarku, ta j idy dodomu,
A jak chto bude pytaty – ne każy nikomu.

A jak chto bude pytaty, to znaj, szczo skazaty –
Piszow bidnyj czołowik hroszi zarobljaty!"