Hrecznaja panna pszenycju żała, oj daj Boże,
Oj żała żała, ne spoczywała, oj daj Boże,
Za neju snipky w czotyry rjadky, oj daj Boże,
Pryjszły do neji try kawałjery, oj daj Boże,
Da j berut' jiji z nywy z soboju, oj daj Boże,
Ne berit' mene z nywy z soboju, oj daj Boże,
A wiz'mit' mene w bateńka z dworu, oj daj Boże,
Szczo w moho dwora try storożeńky, oj daj Boże,
Persza storoża – bateńko w stoła, oj daj Boże,
Druha storoża – maty w poroha, oj daj Boże,
Tretja storoża – bratec' w woritec', oj daj Boże,
Bateńko w stoła czaszi wpownjaje, oj daj Boże,
Maty w poroha rusznyczky kraje, oj daj Boże,
Bratec' w woritec' konej sidłaje, oj daj Boże!

Dobryj weczir, bud'te zdorowi z koljadkoju!
A wy, koljadnyczky, znimajte szapoczky da kryczit': "Daj, Boże!"