Szczo znajesz ty pro diwczat?
Wony iz inszych płanet,
Ty jich napewno wywczaw
Ta ne widkryw jich sekret.

Czomu diwczata weseli i dzwinki,
Czomu diwczata sołodki i m’jaki?
Czomu diwczata harneńki i strunki?
Czomu diwczata – tomu szczo wony diwczata!

Diwczata snjat'sja u snach,
Diwczata chodjat' nawkruh,
Ałe u twojich dumkach
Czomus' wse bilsze "czomu".

Czomu diwczata smijut'sja prosto tak,
Ne możut' żyty bez tinej i pomad?
Czomu diwczata ne słuchajut' porad?
Czomu diwczata – tomu szczo wony diwczata!
Bo wony diwczata! (3)

I tilky sywyj docent
Diwczatoznawczych nauk
Skazaw – my rizni i ce
Osnowa switu, mij druh

Tomu diwczata litajut' uwi sni,
I rozkwitajut', jak kwity nawesni.
Tomu nikoły ne znajut'-tak czy ni.
Tomu diwczata, bo tomu szczo wony...

Tomu diwczata i weseli i dzwinki,
Tomu diwczata buwajut' sołodki i m’jaki.
Tomu diwczata harneńki i strunki.
Tomu diwczata, bo tomu szczo wony...
Tomu szczo wony..., bo wony diwczata!

Wony smijut'sja prosto tak,
Ne możut' żyty bez tinej i pomad.
Tomu diwczata nikoły ne słuchajut' porad.
Tomu diwczata – tomu szczo wony,
Bo tomu szczo wony... diwczata!