Weczory, weczory, wy jak minory.
Bez zaproszennja do moho stołu.
Napywałysja, weły rozmowy
I ljahały spaty porucz.

Żowtyj łyst tancjuje bosa-nowu.
Może to peczal, a może – wtoma.
Tełefon kryczyt'.
Znimaju – hołos twij znajomyj.

Pryspiw:
A ty i ne znaw, szczo znowu tak sylno
Zachopyt', "my mind", i tak nestrymno,
Zajdesz u sny, wiz'mesz za ruky
I my połetym.

Weczory, weczory, de ż wy s'ohodni?
Zachotiłosja w twoji bezodni,
Może, nawit' u twoji obijmy.
I ne czuty naszi wijny.

Tełefon tancjuje, bosa-nowa.
Może to peczal, a może – wtoma.
Tełefon kryczyt'.
Znimaju – hołos twij znajomyj.

Pryspiw

Weczory, weczory, wy jak minory.
Weczory, weczory, wy jak minory.
Weczory, weczory, wy jak minory.
Weczory, weczory, wy jak... minory.