Inodi meni zdajet'sja, nawit' ne znaju czomu
Ałe twoje serce b’jet'sja w rytmi anałohicznomu
My w cykli wicznomu i tysjaczi rokiw do nas
Wże chtos' skazaw tobi wse szczo ja s'ohodni zaraz
Jake tam son, deń w ton słowach i dwi bukwy ni
Rep mij jak cej swit ne nowyj, zdajet'sja inodi meni
Ty porjad, ja widczuwaju na sobi twij pohljad
Chotiw by ta pizno, ne możu zminyty switohljad

Pryspiw:
Inodi ja widczuwaju tebe
Inodi ja zabuwaju tebe
Inodi ja widlitaju wid tebe
W nebo... (wes' kupłet – 2)

Inodi za stinamy sydżu nemow za hratamy
Stop! Ja w taki serjozni zabawky ne hratymu
Ja widlitaju i sam sebe j tebe pytaju
Nichto ż ne znaw szczo ty takaja, czujesz Kaja?
Take znajome widczuttja, wodnoczas zowsim nowe
Szczorazu, szczonoczi, szczodnja, znowu i znowu
Widpowidajesz wse take odne, napewne znajesz
Koły ty zabuwajesz mene też widlitajesz

Pryspiw

Inodi meni zdajet'sja i serce b’jet'sja
Bas, baraban, wokał, rozumijesz pro szczo jdet'sja?
Zwuk, switło, hukajut' łjudy na powni hrudy
Płoszcza, tramwajni koliji, jakis' sporudy
Ja choczu baczyty chto tam i szczo tam
Ja namahajus', pidchodżu błyżcze
Nu os' i wse...
Ja prokydajus'

Inodi ja...
Inodi ja...
I todi ja widlitaju wid tebe
W nebo... (wes' kupłet – 2)

Pryspiw