Stohin
Chłypannja
Wdych
Kryk

Potim czujesz płacz, nowa potwora hibrydnych stosunkiw
A chtos' stojit', jak kat, zarobljajuczy hroszi na żyttjewych małjunkach
Kudy sprjamowanyj twij złam podywys' na ce june stworinnja
Nawiszczo ty narodywsja i kudy ide twoje pokolinnja

Witaju tebe ty potrapyw

W cej swit kaliczenych idej, tupych zapytań
Nema kudy tikaty, jedynyj wychid wbyty sebe, na żal
I kożen nowyj deń nese łysze smutok i peczal
Ce moji dumky, ce nasze żyttja ce nadłyszok nepotribnych znań

Pokolinnja newdałoji turboty
Pokolinnja zła i nenawysnych oczej
Dywit'sja na płody swojeji swobody
Wasz jobanyj swit kalik, bljadej
Żyttja pokryte morokom
Zahnanyj zwir skażenyj strach
Wse ce żałjuhidna kartyna
Ce prosto żach

Nawiszczo wona narodyłas' i chto jiji maty
Juna potwora na neji wsim nasraty

Ja ne rozumiju czomu wse tak
Czomu kożen porucz zakljatyj woroh
Dlja czoho ty potrapyw w cej swit
Dywljaczys' na ce ja widczuwaju sorom
Nawiszczo narodżaty nedonoszenych ditej
Ce hydka kartyna ne dlja mojich oczej
Narodywszys' na swit ne rozumijuczy niczoho
Szukaje swij wychid, ałe dlja czoho
Dybilni pytannja, nepotribni frazy
Win sije powsjudy łysze zarazu
Obrikajuczy joho na żyttja powilnoju smertju
Obrikajesz sam sebe, ja każu ce widwerto
Ja spłju i baczu cju dytynu
Po tiłu probihaje chołodnyj pit
Niszczo ne wrjatuje jiji, ja każu ce znowu
I czuju łysze dytjaczyj kryk