Ważko żyty z dumkoju pro te
Szczo ws'omu prychodyt' kraj
Kożen krok, jak w bezodnju
I wychodu nemaje!
Ty prosto odyn, i nichto ne dopomoże
Ja tak ne choczu buty na nych schożym
Na tych, chto z żyttja zrobyty iłjuziju może...
A takoż na tych chto z sebe szczos' korcze
Kraszcze załyszyty wse zaraz i tut
Rozirwaty nytku, ta zahnaty sebe w kut!

Pryspiw:
Ja nichto, powtorjuju w kotryj raz
Ja niszczo, ja choczu pomerty prjamo zaraz!

Cikawe poczuttja, koły na meżi stojisz
Ws'oho odyn krok – i ty wże kudys' łetysz!
Choczu wtekty wid c'oho, schowatys' wid wsich
Dajte meni spokij, nabrydło meni wse
Ja choczu pobuty naodynci z soboju
Zi swojeju dołeju żorstokoju i złoju

Niszczo mene tut bilsze ne trymaje
Mene moja własna dolja wbywaje...