Ne dywys', szczo ja wid boli, ty ne słuchaj zliji reczi,
Ja ne baczyła krowi, ty-tjahar meni na płeczi,
Ja z toboju zabuła pro żurbu i newdaczu,
Ja bez tebe ne żywu, ja wid tebe łysz płaczu.
Ja pytała u zirok, ja pytała u neba,
Czomu tebe kochaju, nawiszczo meni treba?!
A wony łysz mowczały i napewno smijałys',
Jak ja z janhoła smerti w chrobaka peretworjałas'...

Pryspiw:
Swit rujnujet'sja nad mojeju hołowoju,
Meni zdajet'sja, szczo ja nestrymno tanu,
Zdajet'sja, szczo w nas odyn łysz szljach z toboju,
Adże naszij dorozi nemaje kincja i kraju...

Ne dywys' na moji kosy, ne dywys' na moji oczi,
Ja zbyraju wranci rosy, szczob tobi nesty szczonoczi,
Ja z toboju zabuła pro żurbu i newdaczu,
Ja bez tebe ne żywu, a z toboju tym pacze.
Wse szczo buło, to mynuło, wse szczo bude – ne turbuje,
Ja radiju, szczo mij podych twoji huby ciłuje,
Moji mriji łysz pro tebe, szczo robyty ne znaju,
Ja nenawydżu sebe za te, szczo tak tebe kochaju...

Pryspiw