Pryspiw:
Ty wtretje c'oho lita zacwitesz
Takoju kwitkoju tenditnoju p’jankoju.
Kimnata wtratyt' rysy supokoju,
Bo reczi uwijdut' u twij korteż.

Obernesz pył na sribło i krysztal,
Nadiłysz tini zdatnistju do tlinu.
Odna iz pełjustok rozsune stiny.
Ty – dal, i podołajesz inszu dal.

W łjudej uże nema swojich swjatyń –
Ty możesz staty perszoju, odnacze
Znaj, bilja tebe żoden ne zapłacze,
I pam’jataj dwa dni ws'oho cwisty.

Pryspiw (2)