Ja stużywsja, myła, za toboju,
Z tuhy obernuwsja mymochit'
W jawora, szczo, pałenyj żurboju,
Sam-odyn miż bukamy stojit'.

Hraje łystja na wesnjanim sonci,
A w duszi – peczal, jak nebesa.
Win roste j spiwaje jaworońci,
I zhorjaje wid slozy rosa.

Snih łetyt' kołjuczyj, niby tryna,
Jde zyma j beskydamy hude.
Jaworowi snyt'sja jaworyna
Ta jiji kochannja mołode.

Win ne znaje, szczo nadijdut' łjudy,
Zmirjajut' joho na poruby,
Rozitnut' jomu peczalni hrudy,
Skrypku zrobljat' iz joho żurby.