Jak wyhanjaw bat'ka iz chaty
Jak płakała maty
Tremtiła osiń.

Jak zakrywaw oczi na łycho
Ta sydiw tycho
Z bołem u serci.

Jak po noczam ne maw prawa spaty
Chotiłos' tikaty
Dałeko za obrij.

Ja ne widdam tobi swoju duszu
Chocz znaju, szczo muszu
Rano czy pizdno.

Na żertownyj kamiń prynesty swoju krow
Raz i nazawżdy zaspokojity duszu
Rankowym soncem.
Łetity ptachom, łetity ptachom
Nad swjatoju zemłeju.

A w toho ptacha bili kryła
A w toho ptacha dywna syła
A tomu ptachu myłyj swit
A tomu ptachu sim tysjacz lit.

Win ne maje im’ja i ne znaje smerti
Joho wilna sim’ja na nebesnij twerdi
I ne maje płaczu, ne maje sumu
Ptach litaje krjacze, zwiwaje dumu.

Oj, nebahat'om w toj czas prokładeno szljach
Oj, nebahat'om dano zdołaty swij strach.

Rozwijaty dym
I razom iz tym
Rozbyty kajdany
Jak warwary – Rym.

Słabist' zdołaty
I pisnju spiwaty
Prosty mene maty
Ja choczu znaty.

Czy ja stoju wilnym,
Czy schożu z rozumu?