Ty chowajeszsja w snach, ty żywesz u dumkach.
Ty isnujesz nasprawdi, w czużych kazkach.
Z’jawljajeszsja wdeń i jak sonce znykajesz,
A noczamy u snach czużych błukajesz.
Tam, na syńomu tli błażennoji noczi
Ty chowajesz swoji smarahdowi oczi.
U mors'kij hłybyni, na kazkowij struni,
Ty tycheńko spiwajesz, swoji pisni.

Ty ne majesz budynku, swojeji oseli.
Ty bojiszsja zasnuty w czużij pusteli.
Tikajesz wid prywydiw, rankom wid sniw,
U pustomu widłunni neskazanych sliw.
A na syńomu tli błażennoji noczi
Ty chowajesz swoji smarahdowi oczi.
U mors'kij hłybyni, na kazkowij struni,
Ty tycheńko spiwajesz, swoji pisni.

Ty powirysz u kazku, niżnu j czariwnu,
De prync, jak zawżdy, widszukaje cariwnu.
Kapajut' slozy na mokru poduszku,
Bo u switi ne może buty dwi popełjuszky.
I na syńomu tli błażennoji noczi
Ty chowajesz swoji smarahdowi oczi.
U mors'kij hłybyni, na kazkowij struni,
Ty tycheńko spiwajesz, swoji pisni.