My z toboju zustriłysja na prospekti,
Na jakomu huljały okremo.
Oczi twoji – taki widwerti –
Skazały meni, szczo ja dywłjusja daremno.
Ałe pohljadiw ja ne rozumiju,
Meni potribno use kazaty słowamy.
Ja wże maju swoju małeńku mriju,
Jaku muszu zdijsnyty, a to bude pohano...

Pryspiw:
Ty podobajeszsja meni,
Ałe ja ne znaju, jak tebe zwaty...
Pered tym, jak skazaty "ni",
Daj sebe pociłuwaty!..

Ja jszow za toboju, ty zzadu – rozkiszna!
Tak samo rozkiszna, jak i speredu!
Ty ozyrałas' – i tobi buło smiszno.
A ja jszow za toboju, jak pastuch po czeredu.
Tobi zawżdy zi mnoju buło by cikawo –
Ja chłopec' wesełyj, trochy dywakuwatyj.
Ta, jak z’jasuwałos', ty wże kohos' mała.
Tilky ce buw ne chłopec', a djad'ko bahatyj...

Pryspiw

Były mene joho ochoronci...
Były żorstoko, zbyrałys' wbywaty...
Ja jich zupynyw, ja skazaw jim – chłopci!
Dajte w ruky hitaru – ja budu spiwaty...

Pryspiw