Pryspiw:
Kalmar, suszenyj kalmar. (2)

U temnych hłybynach Czornoho morja, tam, de diwczat nema,
Pławaw i tiszywsja, żyw i tiszywsja, pławaw i tiszywsja mokryj kalmar.
Win buw wołohym, jak "Daw" zapowida, win buw wołohym spowna.
Ałe trywało ce ne duże dowho: do pywa potribna zakuska nowa.

W moment prołetiło żytejs'ke żyttja, koły kalmara jakas' syła tjahła:
Zhadaw bezkosztowni bilja kameniw na dni morja win tuałety j
szczo paruwannja błyz'ka buła pora.
Łetyt' pered oczyma żytejs'ke żyttja, i syła wse tjahne kudys' kalmara.
Win buw wołohym, jak "Daw" zapowida, win buw wołohym spowna.

Judah – kafe-bar, judah – dysko-kłub. Trudywsja tam odyn jajcehołowyj.
Win suszyw use, wynajszow kamiń wicznoji suchosti, win suszyw use, szczo mih.
Wysuszywszy wse, szczo buło na zemli, nastały joho krytyczni dni, i win w more poliz,
Ta ne znaw i ne hadaw, szczo rukamy tam złowyt' nuli.

Joho pobratym, towarysz i druh (dynehołowyj win buw)
Znajszow stattju, de pysały pro te, jak na błochu łowyty chruszcziw.
Szcze buła podija w dynehołowoho w żytti: mozok rybałky peresadyły.
Doktor susznjak łysz tomu zajszow: "Złowy meni, koresze, szczos' mokre w mori".

Kalmar wże w m’jasorubci. Meni tak trahiczno i serce szczemyt',
A tym czasom suchu wże nełjudy w bari zmitajut' płot' joho wmyt'.
Jakyj wysnowok z c'oho wypływaje jasno j rodowytomu pudełju moczo-strowiru?
Radij, radij, radij, radij, szczo ty ne kalmar.